...

یه شب تابستونی بودساعت یک شب خوابم نمی برد روبه روی پنجره اتاقم دراز کشیده بودم و به ستاره ها نگاه می کردم بعد یه سایه سرگردان کوچولو دیدم رو دیوار به لامپ که نگاه کردم دیدم یه پروانست که دورش می گرده بلند شدم رفتم پایین تو انباری دنبال یه چیزی یه شمع بعد که پیداش کردم برگشتم بالا تو اتاقم و چراغو خاموش کردم شمع رو گذاشتم وسط اتاقم و با کبریت روشنش کردم یه گوشه نشستم و منتظر پروانه که بیاد سراغش و چند لحظه بعد اومد و ایندفعه دور شعله شمع گشت می زد بعضی وقتها که زیادی بهش نزدیک می شد یه جا ازش می سوخت شاخکش پاهای کوچیکش بالش ولی بااینحال دست بردار نبود و اخرش بعد چند دقیقه دیگه تعادلش رو از دست می ده و میفته رو کف اتاق و بال بال می زنه نمی دونم شایدم از درد زیادش بود ولی باز می خواست که بلند شه و دوباره خودشو به شعله شمع برسونه ولی چون دیگه نمی تونست تعادلش رو حفظ کنه و پرواز کنه محکوم بود در همون حالت بال بال بزنه رو کف اتاق تا مرگ بسراغش بیاد دوست داشتن یه جنس مخالف بخاطر احساس مالکیت به جسم اون در اخرش به یه امیزش جنسی ختم میشه و این واقعیته که حتی با این واقعیت شروع میشه که این موضوع امیزش همراهشه پس از اولم معیارهاش تعریف شده بوده و بخاطر همین اونم اون طوری که باید قشنگ نیست دراصل خودش لجنه چون بیشتر یه رابطه با حس مالکیت بین دو جنس مخالفه بخاطر فرار از نوعی تنهای امیزش جنسی و بعد بچه دارشدن هست شبیه همه حیوانات دیگه بدون تفاوت حتی زشتر ولی چیزی که کامله و زیبا هست همین حالت دیوانه واره پروانست همین جنون پروانه که می خواد به شعله برسه و اخرش بخاطر همون بسوزه و این سوختن با اینکه درد اوره اما احساس لذت عجیبی داره وقتی حس دوست داشتن به جنون تبدیل میشه و هر چقدر که نزدیکتر شدن بهش درد ناک تره ولی تو نمی تونی دست برداری یه حس عجیب لذت بخش و باز نمی تونی دوستش نداشته باشی با تمام دردی که بهت تحمیل می کنه فقط می خوای دوستش داشته باشی وقتی یه ادم بتونه اینطوری کسی رو دوست داشته باشه قشنگه همچین دوست داشتنی هیچ انگیزه ی برای تمایل جنسی وجود نداره برای مالکیت اون شعله می تونه هم جنس خودت باشه یا مخالف فرقی نداره اصلا جنسیت اهمیت نداره چیزیه که اون رو برای تو به همچین چیزی تبدیل می کنه جایگاهیه که اون در تصور و احساس تو بدست میاره وبخاطرش اون رو بیشتر از هر چیزی دوست داره هر چیزی که راجبش باشه رو دوست دار